آشنایی با Token-Based Authentication آکادمی آموزش آنلاین تخصصی برنامه نویسی

API Key به عنوان یک توکن API عمل می‌کند که برای احراز هویت و Authorization مورد استفاده قرار خواهد گرفت. مراحل دریافت API Key به‌طور معمول شامل ثبت‌نام در وب‌سایت ارائه‌دهنده API، ایجاد یک پروژه جدید و درخواست کلید از طریق داشبورد کاربری است. کلید API نقش حیاتی در امنیت و مدیریت دسترسی به سرویس‌های آنلاین ایفا می‌کند. با استفاده از این کلیدها، توسعه‌دهندگان می‌توانند به راحتی و با اطمینان به رابط‌های برنامه‌نویسی کاربردی (API) متصل شوند. در عین حال، ارائه‌دهندگان خدمات می‌توانند دسترسی‌ها را کنترل کرده و از سوءاستفاده جلوگیری کنند. اگرچه کلید API به تنهایی نمی‌تواند تمامی جنبه‌های امنیتی را پوشش دهد، اما در ترکیب با روش‌های دیگر، ابزاری موثر برای حفظ امنیت و کارایی سیستم‌هاست.

کلید API به عنوان یک ابزار امنیتی و مدیریتی در توسعه نرم‌افزار شناخته می‌شود. این کلیدها امکان مدیریت و کنترل دقیق دسترسی به API‌ها را فراهم می‌کنند و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند تا به سادگی از خدمات بهره‌مند شوند. با استفاده از کلید API، ارائه‌دهندگان خدمات می‌توانند محدودیت‌های خاصی را برای کاربران اعمال کنند. به عنوان مثال، می‌توانند میزان استفاده روزانه یا دسترسی به ویژگی‌های خاص را محدود کنند. این محدودیت‌ها به مدیریت بهتر منابع و جلوگیری از سوءاستفاده کمک می‌کنند. در احراز هویت مبتنی بر کوکی، یک شناسه (کوکی) منحصر به فرد در سمت سرور ایجاد شده و به مرورگر ارسال می‌شود.

اگر تا به امروز نگرانی شما از هرگونه سرقت، سوءاستفاده و منتشر شدن سورس‌کدهایتان رفع نشده است، ما به شما بهترین راهکار را معرفی می‌کنیم که امنیت کامل کدهای شما حفظ می‌شود. استفاده از انکودرهای رایج Zend Guard , ionCube, sourceguardian و …… همگی دارای ضعف‌هایی هستند. یا دکودرهای (رمزگشا) مخصوصشان نوشته شده است، یا سورس شما را دارای باگ می‌کند یا محدود به نگارش PHP خاصی می‌کند که بسیار وقت‌گیر و دوباره‌کاری به بار می‌آید. ضمن اینکه غالبا هزینه‌های بسیار بالایی برای تهیه آن‌ها نیاز است و همچنین امنیت کامل را برای شما تامین نمی‌کنند. APIها (Application Programming Interfaces) به عنوان پل ارتباطی بین برنامه‌های مختلف عمل می‌کنند و امکان تعامل و تبادل داده‌ها را فراهم می‌سازند.

برای اینکه وارد دنیای طراحی وب شوید اولین چیزی که باید با آن آشنا شوید HTML است، HTML یک زبانه نشانگذاری برای ایجاد وبسا... همچنین می‌توانید از تابع ()jwt.decode در کتابخانه jsonwebtoken برای رمزگشایی توکن و استفاده از داده‌های payload در برنامه استفاده کنید. در سمت سرور هم می‌توانید از یک کتابخانه NPM مانند jsonwebtoken برای تولید این توکن‌ها بهره بگیرید. برای درک بهتر نحوه عملکرد توکن‌ها، بیایید این فرآیند را به 4 دسته تقسیم کنیم و از JWT (پرکاربردترین استاندارد توکن) به عنوان نمونه استفاده نماییم. از آنجا که این روش سشن‌های جداگانه‌ای را برای هر کاربر در نظر می‌گیرد، بنابراین می‌توانیم داده‌های متصل به سشن را ذخیره کنیم. اما با افزایش تعداد کاربران، مقیاس بندی و مدیریت سشن‌ها ممکن است با مشکلاتی همراه باشد.

در نهایت، انتخاب نوع API Key بستگی به نیازهای امنیتی و کاربرد خاص پروژه دارد. هر دو نوع API Key نقش مهمی در دسترسی و تعامل با Web Service‌ها و API‌ها ایفا می‌کنند و باید به دقت مدیریت شوند تا امنیت و کارایی سیستم تضمین شود. این بدان معناست که هیچ اطلاعاتی از کاربران در پایگاه داده یا سرور ذخیره نمی‌شود. از آنجا که اکنون می‌دانید چگونه احراز هویت مبتنی بر توکن کار می‌کند، بیایید ویژگی‌ها، مزایا و معایب آن را ببینیم. JSON Web Token (JWT) پرکاربردترین استاندارد در احراز هویت مبتنی بر توکن است. اگرچه این فرآیند خودکار باعث می‌شود توسعه‌دهندگان به راحتی کار کنند، اما معایبی هم دارد.

استفاده از توکن‌ها، به‌ویژه JWT، به دلیل نگهداری توکن در LocalStorage یا SessionStorage، می‌تواند خطر این حملات را کاهش دهد، زیرا درخواست‌های CSRF معمولاً از کوکی‌ها استفاده می‌کنند. با استفاده از توکن‌ها، پس از اولین ورود، دیگر نیازی به ذخیره رمز عبور در سرور یا کلاینت نیست. لازم به ذکر است که لایسنس گذاری به شما کمک می‌کند تا ارزش مالی محصولات خود را حفظ کنید و از نسخه‌های غیرقانونی و استفاده‌های ناقض حقوق مالکیت محافظت کنید. این به کسب و کارها کمک می‌کند تا به درآمد پایدارتر و پشتیبانی بهتر از محصولاتشان دست یابند. این مرحله به سازماندهی بهتر API Key‌ها کمک کرده و امکان مدیریت چندین کلید را فراهم می‌کند. این مرحله به‌طور معمول شامل ایجاد یک حساب کاربری و احراز هویت اولیه است.

در بیشتر موارد، API Key به عنوان یک پارامتر در هدر یا URL درخواست ارسال می‌شود. سرویس‌دهنده با بررسی این کلید، تصمیم می‌گیرد که آیا کاربر مجاز به دسترسی به منابع خاص است یا خیر. احراز هویت چندعاملی یک لایه امنیتی اضافی برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز فراهم می‌کند. اکثر فریمورک‌ها قابلیت پیاده‌سازی MFA از طریق افزونه‌ها و کتابخانه‌های جانبی دارند. با افزایش تعداد حملات سایبری و پیچیدگی روش‌های نفوذ، تأمین امنیت حساب‌های کاربری برای توسعه‌دهندگان و شرکت‌ها اهمیت زیادی پیدا کرده است. یکی از راهکارهای مؤثر برای افزایش امنیت ورود به حساب‌های کاربری، استفاده از توکن‌ها است.

اگر از کوکی‌ها برای احراز هویت استفاده می‌کنید، نیاز به توسعه چیزی برای افزودن کوکی‌ها به درخواست‌ها ندارید. از آنجا که اکنون نحوه عملکرد احراز هویت مبتنی بر کوکی را درک کرده‌اید، بیایید ویژگی‌ها، مزایا و معایب آن را بررسی کنیم. Passport.js یک middleware احراز هویت برای Node.js است که به عنوان یک راه‌حل احراز هویت حداقلی و در عین حال قابل گسترش طراحی شده است. انعطاف‌پذیری آن در پذیرش استراتژی‌های مختلف احراز هویت مانند OAuth، OpenID و JWT آن را برای برنامه‌های مختلف بسیار کاربردی می‌کند. OAuth برای احراز هویت از طریق حساب‌های کاربری سرویس‌های ثالث مانند Google و Facebook بسیار مناسب است و باعث ساده‌تر شدن ورود به حساب می‌شود.

سرور با قرار دادن کوکی در مرورگر که حاوی هدر Set-Cookie است، پاسخ را برمی‌گرداند. استفاده از ORMهای امن به‌جای دستورات SQL خام در تمامی فریمورک‌های محبوب توصیه می‌شود. توکن‌هایی که زمان انقضای طولانی دارند، می‌توانند در صورت دزدیده شدن، به مهاجمان دسترسی طولانی‌مدت بدهند. توصیه می‌شود زمان انقضای Access Token کوتاه و Refresh Token نسبتاً طولانی باشد. توکن‌های تجدید برای تولید و دریافت توکن‌های دسترسی جدید استفاده می‌شوند.

به عنوان مثال از طریق توکن‌های JWT می‌توانیم داده‌های Claims را ذخیره کنیم. اگرچه روش‌های خوبی برای مدیریت مقیاس پذیری وجود دارد (به عنوان مثال استفاده از پایگاه داده‌های حافظه‌ای مانند Redis برای ذخیره سازی سشن)، اما هنوز هم پیچیدگی‌های خاص خود را اضافه می‌کند. احراز هویت فرایند اعتبارسنجی اطلاعات کاربر برای یک هویت منحصر به فرد است. می‌توانید نقاط پایانی خود را به شیوه‌ای مشابه با استفاده از Postman یا یک ابزار مناسب دیگر آزمایش کنید. جریان همانند قبل می‌ماند، اما اکنون Passport.js به طور مؤثر مدیریت احراز هویت JWT شما را انجام می‌دهد. برای اطمینان از امنیت سیستم ورود، تست‌های نفوذ و ارزیابی امنیتی ضروری است.

با این حال، امنیت این کلیدها اهمیت بالایی دارد، زیرا در صورت افشا، افراد غیرمجاز می‌توانند به داده‌ها و سرویس‌های حساس دسترسی پیدا کنند. برای مثال با استفاده از API Keyها در بسیاری از برنامه‌ها کدهای یکبار مصرف یا توکن‌های (tokens) خاصی تولید می‌شود. کلید API عمومی (Public API key) برای دسترسی به داده‌ها یا سرویس‌هایی استفاده می‌شود که نیازمند احراز هویت ضعیف‌تری هستند. این کلیدها به‌طور معمول در مواردی به کار می‌روند که دسترسی به اطلاعات عمومی از طریق یک وب‌سرویس (Web Service) لازم باشد. به‌عنوان مقال برای نمایش نقشه‌های تعاملی در وب‌سایت‌ها از Google Maps API Key عمومی استفاده می‌شود.

با افزایش استفاده از احراز هویت بیومتریک (مانند اثر انگشت و تشخیص چهره)، بسیاری از سیستم‌ها از این قابلیت برای احراز هویت سریع‌تر و امن‌تر بهره می‌گیرند. پیاده‌سازی این قابلیت برای برنامه‌های موبایل و استفاده از APIهای سیستم‌عامل‌های Android و iOS امکان‌پذیر است. ارسال توکن‌ها از طریق کانال‌های غیرامن می‌تواند باعث سرقت آن‌ها شود و مهاجمان به‌راحتی به اطلاعات کاربران دسترسی پیدا کنند. با استفاده از SSO، کاربر فقط یک بار وارد سیستم می‌شود و می‌تواند به چندین سرویس یا برنامه دسترسی پیدا کند بدون نیاز به ورود مجدد. CSRF (Cross-Site Request Forgery) یکی از حملات رایج است که در آن مهاجم با فریب کاربر، درخواست‌هایی به سرور ارسال می‌کند.

معمولاً Access Token زمان انقضای کوتاهی دارد، و زمانی که منقضی می‌شود، کاربر باید از Refresh Token برای دریافت توکن جدید استفاده کند. تنها برای آن میزان از منابع سخت‌افزاری که نیاز دارید هزینه می‌پردازید و دیگر نیازی به پرداخت هزینه‌های غیر موجه، در ابتدای فعالیت وب سایت خود، نخواهید داشت. سرویس قوی و پایدار که برای نصب و راه‌اندازی سیستم مدیریت محتوای وردپرس بهینه شده است. با رعایت این نکات، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که API Key‌ها به صورت امن ساخته، دریافت و ذخیره می‌شوند و از آن‌ها برای API Key Authentication به شکلی موثر استفاده می‌شود. در این بخش می‌توانید اطلاعات مربوط به API‌ها و تنظیمات مربوطه را ببینید. معمولا استفاده از روش های بر پایه توکن پیاده سازی وب اپلیکیشن های stateless را آسانتر می کند.

برای افزایش امنیت، می‌توانید توکن‌ها را به دامنه یا منابع خاصی محدود کنید. این روش باعث می‌شود که حتی اگر توکن به دست مهاجم بیفتد، نتواند به همه منابع دسترسی پیدا کند. همچنین زی لایسنس دارای سرویس های بسیار دیگری است که میتوانید با ورود به صفحه موردنظر هر سرویس مزایای هر سرویس را مشاهده نمایید. یکی از مزایای اصلی لایسنس گذاری، کنترل بهتری بر سیاست‌ها و شرایط استفاده از محصولات است. این به شما این امکان را می‌دهد که قوانین مربوط به استفاده از محصول را تعیین کنید و در صورت نقض، اقدامات لازم را انجام دهید.

API Key ابزاری ضروری برای دسترسی به سرویس‌های مختلف از طریق رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) است. علاوه بر این از آنجا که توکن stateless است، اگر از بیرون قابل دسترسی باشد، هیچ راهی برای لغو آن تا زمان انقضایش وجود ندارد. من بسیاری از سرویس‌های احراز هویت را دیده‌ام که از 5 دقیقه به عنوان زمان پیش فرض توکن‌های JWT استفاده می‌کنند. همچنین پس از خروج کاربر از سیستم، سرور با پاک کردن سشن پایگاه داده کوکی را منقضی می‌کند. یکی از اصول اولیه توسعه سیستم ورود ایمن، ذخیره‌سازی رمزهای عبور به شیوه‌ای امن است. در همه فریمورک‌های محبوب، توصیه می‌شود که رمزهای عبور به‌صورت هش شده ذخیره شوند.

با افزایش تعداد حملات سایبری، پایداری مکانیزم احراز هویت برای همه برنامه‌ها به امری حیاتی تبدیل شده است. با این حال انتخاب یک مورد مناسب کار چندان آسانی نیست، زیرا روش‌های زیادی با قابلیت‌های مختلف وجود دارد. زمانی که کاربر وارد حساب کاربری خود می‌شود، سرور به‌جای اینکه رمز عبور را در تمام مدت جلسه نگه دارد، یک توکن تولید کرده و آن را به مرورگر یا برنامه کاربر ارسال می‌کند. این توکن برای تأیید هویت کاربر در درخواست‌های بعدی به سرور ارسال می‌شود. کلیدهای API ساده هستند و نمی‌توانند به تنهایی احراز هویت پیچیده‌تری که برخی از برنامه‌ها نیاز دارند را انجام دهند.

این روش به‌ویژه در صورت مشاهده تلاش‌های مکرر ورود ناموفق یا رفتارهای مشکوک توصیه می‌شود. سرور فقط مسئول ایجاد و اعتبارسنجی توکن‌ها است که به شما امکان می‌دهد راه حل‌های مقیاس پذیر بیشتری نسبت به روش مبتنی بر کوکی ایجاد کنید. با این حال پیاده سازی استاندارد رویکرد مبتنی بر توکن پیچیده‌تر از جریان توصیف شده در بالا است. به عنوان مثال OpenID Connect جریان‌های متععد احراز هویت را معرفی می‌کند تا به انواع مختلف موارد مورد استفاده بپردازد. به طور پیش فرض، احراز هویت مبتنی بر کوکی از حفاظت بالایی در برابر حملات برخوردار نیست و عمدتا در برابر XSS و CSRF آسیب پذیر است. API Key‌ها را در محیط‌های امن مانند فایل‌های محیطی (.env files) یا مخازن امن سیستم‌عامل ذخیره کنید.

استفاده از کلید API ساده و سریع است و نیاز به تنظیمات پیچیده ندارد، که این امر باعث می‌شود توسعه‌دهندگان به راحتی آن را در پروژه‌های خود پیاده‌سازی کنند. تایپ اسکریپت یک زبان برنامه نویسی هست که در واقع همان جاوااسکریپت هست که بهش syntax تایپ و همچنین امکانات دیگری داده شده... یکی از نکات مهم در حفظ امنیت، به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارها، کتابخانه‌ها و فریم‌ورک‌های مورد استفاده است. توسعه‌دهندگان باید مرتباً نسخه‌های جدید و وصله‌های امنیتی را نصب کنند تا از حفره‌های امنیتی شناخته‌شده جلوگیری کنند. اگرچه توکن‌ها سعی می‌کنند مسائل امنیتی کوکی‌ها را برطرف کنند، اما آنقدر هم امن نیستند. زمانی که کاربر از سیستم خارج می‌شود، باید به صورت دستی توکن ذخیره شده در فضای ذخیره سازی را پاک کرده و آن را برای درخواست‌های دیگر در دسترس قرار ندهید.

تمام منابع سرور در اختیار شماست و به راحتی می‌توانید تغییرات مدنظرتان را اعمال کنید.امنیت، سرعت و پایداری بالا برای میزبانی پروژه‌های بزرگ. انتخاب یک ارائه‌دهنده امن سرورهای ابری در ایران، به یک دغدغه مهم و بزرگ تبدیل شده‌است. پارس‌پک به عنوان یکی از معتبرترین شرکت‌ها در زمینه ارائه سرورهای ابری در ایران، یکی از بهترین انتخاب‌ها است. به صورت دوره‌ای API Key‌ها را بازبینی و در صورت لزوم آن‌ها را تغییر دهید تا امنیت سیستم حفظ شود. استفاده از کلید API شما را به ارائه‌دهنده API وابسته می‌کند، و در صورت تغییرات ناگهانی در سیاست‌ها یا ساختار API، ممکن است نیاز به تنظیمات و تغییرات گسترده‌ای در سیستم خود داشته باشید. همانطور که قبلا ذکر شد، سرور مسئول پیکربندی کوکی است و ما باید سشن‌ها را در پایگاه داده برای هر کاربر ذخیره کنیم.

همچنین مهاجمان CSRF می‌توانند با استفاده از این مکانیزم مرورگر را فریب دهند و درخواست‌هایی جعلی به وب سایت ارسال کند. به علاوه مرورگر از نحوه مدیریت کوکی‌ها مراقبت کرده و به طور خودکار کوکی را برای همه درخواست‌ها اضافه می‌کند. هنگامی که کاربر از سیستم خارج می‌شود (به اصطلاح Logout می‌کند)، سرور سشن را از پایگاه داده حذف می‌کند. می‌توانید همه کوکی‌های ذخیره شده در مرورگر خود را در محل ذخیره سازی کوکی‌ها با استفاده از ابزار dev پیدا کنید. هنگامی که سرور درخواستی را به همراه کوکی دریافت می‌کند، شناسه سشن در کوکی را با سشن موجود در پایگاه داده مقایسه کرده تا کاربر را اعتبارسنجی نماید.

با استفاده از کلید API، ارائه‌دهندگان می‌توانند به راحتی دسترسی را مدیریت و کنترل کنند، و در صورت لزوم کلیدها را لغو یا تغییر دهند. یکی از مشکلات رایج، عدم کارکرد صحیح API Key است که می‌تواند ناشی از چندین عامل باشد. اگر مشکل همچنان پابرجا بود، بررسی کنید که آیا کلید منقضی شده یا به دلیل محدودیت‌های استفاده غیرفعال شده‌است یا خیر. در نهایت، لاگ‌های سرور را بررسی کنید تا از هرگونه خطای احتمالی مطلع شوید. با اجرای این روش‌ها، می‌توانید امنیت کلید API خودتان را به طور موثری افزایش دهید و از داده‌های حساس محافظت کنید.

توکن‌ها به‌عنوان یک روش امن برای تأیید هویت کاربران و مدیریت جلسات ورود (Login Sessions) عمل می‌کنند. در این مقاله به نحوه استفاده از توکن‌ها و نقش آن‌ها در افزایش امنیت ورود به حساب‌های کاربری می‌پردازیم. با پیاده‌سازی روش‌های امنیتی مناسب و به‌روزرسانی مداوم، می‌توان از APIهای خود در برابر تهدیدات مختلف محافظت کرد. توجه به تمام جوانب امنیتی از جمله احراز هویت، رمزنگاری، مدیریت خطا و نظارت بر فعالیت‌ها، به شما کمک می‌کند تا APIهای امن و قابل اعتمادی ایجاد کنید. در پیاده‌سازی قفل ورود به سیستم‌های کاربری، امنیت یکی از اصلی‌ترین اولویت‌ها است.

ابزارهایی مانند OWASP ZAP و Burp Suite می‌توانند آسیب‌پذیری‌های سیستم را شناسایی کنند. API Key عمومی برای داده‌های کمتر حساس استفاده می‌شود و امنیت کمتری دارد، در حالی که API Key خصوصی برای دسترسی به اطلاعات حساس و نیازمند امنیت بیشتر به کار می‌رود. API Key و API Token هر دو ابزارهایی برای احراز هویت و کنترل دسترسی به APIها هستند، اما تفاوت‌های مهمی دارند. در صورت نیاز به ذخیره‌سازی کلید API در پایگاه داده یا فایل‌های دیگر، از تکنیک‌های رمزنگاری برای محافظت از آن‌ها استفاده کنید. با انتخاب این گزینه، به‌طور معمول از شما خواسته می‌شود تا برخی اطلاعات مانند نام پروژه یا سطح دسترسی مورد نیاز را مشخص کنید. توسعه‌دهندگان می‌توانند به راحتی فعالیت‌های کاربران را ردیابی کرده و گزارش‌های دقیقی از نحوه استفاده از API تهیه کنند.

کلید API به عنوان یک لایه احراز هویت اولیه عمل می‌کند و اطمینان می‌دهد که تنها کاربران و برنامه‌های مجاز می‌توانند به API دسترسی داشته باشند. API Key خصوصی (Private API Key) برای دسترسی به داده‌های حساس‌تر و سرویس‌هایی که نیازمند احراز هویت قوی‌تری هستند، به کار می‌رود. این کلیدها به‌طور معمول در ارتباطات سرور (Server) به سرور یا برای عملیات‌هایی که نیاز به سطح بیشتری از امنیت و کنترل دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. API Key خصوصی باید به دقت محافظت شود و تنها در محیط‌های امن ذخیره گردد تا از دسترسی غیرمجاز جلوگیری شود. API Key Authentication به فرایند استفاده از API Key برای احراز هویت یک کاربر یا برنامه اشاره دارد. این روش، یک لایه امنیتی ساده و موثر برای کنترل دسترسی به API‌ها فراهم می‌کند.

با عضویت در سرویس های زی لایسنس میتوانید از تمامی این مزیت ها بهره مند شوید. با لایسنس گذاری، شما قادر به تنظیم محدودیت‌هایی برای استفاده از محصول خود هستید. این امر می‌تواند شامل محدود کردن دسترسی به محصول، تعیین نوع استفاده یا حتی محدودیت زمانی باشد که باعث می‌شود کاربران تنها به محصول در مدت زمان مشخصی دسترسی داشته باشند. در حالی که کلید API یک ابزار ضروری برای مدیریت دسترسی است، اما به تنهایی نمی‌تواند امنیت کامل را تضمین کند. چالش‌های امنیتی و محدودیت‌های عملکردی از جمله معایب استفاده از این کلیدها هستند.

سپس مرورگر این توکن را ذخیره می‌کند و می‌تواند به عنوان مجوز درخواست‌های بعدی اضافه شود. توکن وب JSON (JWT) یک استاندارد باز (RFC 7519) است که یک روش فشرده و خودکفا برای انتقال ایمن اطلاعات بین طرف‌ها به صورت یک شی JSON تعریف می‌کند. این اطلاعات قابل تأیید و مورد اعتماد هستند زیرا به صورت دیجیتال امضا شده‌اند. توکن‌های دسترسی معمولاً برای تأیید هویت کاربران و مجوز دسترسی به منابع خاص استفاده می‌شوند. این توکن‌ها معمولاً در پروتکل‌هایی مانند OAuth 2.0 استفاده می‌شوند و به سیستم اجازه می‌دهند تا بدون نیاز به ذخیره مستقیم اطلاعات هویتی، دسترسی کاربر را به منابع کنترل کند.